شهید مهدی رجب بیگی در سال 1336 در خانواده ای مذهبی چشم به جهان گشود و زندگی در محله های فقیرنشین تهران، طعم محدودیت را ازهمان کودکی به وی چشاند. همواره در مقاطع مختلف تحصیلی (ابتدایی - راهنمایی- دبیرستان ) از دانش آموزان موفق و ممتاز بود. در دوران دبیرستان کتب مذهبی مختلفی را مطالعه کرد. به جهت تواضع و فروتنی­اش همواره محبوب خانواده، فامیل و دوستان بود. از همان ابتدا به طبقات محروم کمک می­نمود. از همان ابتدا بُعد عرفانی قوی داشته و اهل راز و نیاز و شب زنده داری بود.

سال 1354 در رشته مهندسی راه و ساختمان دانشکده فنی دانشگاه تهران پذیرفته شده و شاگرد اول دانشکده بود. از همان ابتدا به فعالیت های صنفی و سیاسی روی آورد. همان سال از سوی دانشجویان به عضویت شورای دانشجویی دانشکده انتخاب و تا سال 58 و آغاز انقلاب فرهنگی در آن سمت فعالیت داشت. موضع­گیری­های کوبنده­اش علیه رژیم منحوس پهلوی از او فردی مبارز و سرسخت ساخته بود. مهدی یکی از مسئولین کتابخانه اسلامی دانشجویان فنی بود که در کنار مطالعه به امر ورزش بویژه برنامه های کوهنوردی همراه دانشجویان مسلمان می پرداخت.

بیانیه ها و اعلامیه های امام را در دانشگاه و خیابان ها توزیع کرده و نقش فعالی در راه اندازی و سازماندهی تظاهرات در راهپیمایی­های مردمی داشت و در سال 57 به نمایش فیلم و اسلاید از انقلاب و دیگر کارهای تبلیغی بین مردم می­پرداخت. بعد از پیروزی انقلاب و ادامه مجدد کار دانشگاه ها، «سازمان دانشجویان مسلمان دانشکده فنی» تشکیل و مهدی، مسئولیت انتشار نشریه دانش­آموزی هجرت را به عهده گرفت. مقالات و تحلیل­های وی از بهترین کارهای مطبوعاتی و فرهنگی روزنامه های معتبر و سراسری کشور بود. (از تحلیل­های دقیق و قوی سیاسی تا پراحساس­ترین قطعات ذوق و مطالب سیاسی و فکاهی) شهید مهدی در تسخیر لانه جاسوسی آمریکا نقش به سزا و عمده­ای داشت. در مدت یکسال و اندی که این مرکز توطئه در تسخیر دانشجویان بود، مسئولیت­های حساس و بزرگی را چون «مسئولیت برگزاری و انجام گردهمایی جنبش های آزادی بخش جهان در تهران» و «نمایندگی دانشجویان خط امام در گردهمایی» را به عهده داشته و از طرف دانشجویان پیرو خط امام، در مراسم نماز جمعه تهران سخنرانی کرده و چندین نوبت نیز اطلاعیه های افشاگرانه آنان را قرائت می­نمود.

در دوران دانشجویی وارد عرصه معلمی شده و به جهت توجه ویژه ایشان به مناطق محروم تدریس خصوصی و معلمی در بالای شهر را رها نمود و در منطقه نازی آباد (جنوب تهران) فعالیت معلمی را ادامه داد. او مصداق بارز آیه «اشداء علی الکفار رحماء بینهم» بود و با تمام مهربانی و فروتنی اش با مردم بویژه با دانش آموزان؛ معتقد به برخورد قاطع و کوبنده با گروهکها و سردمداران آنها بود.

شهادت:

سرانجام در روز 5/7/1360که منافقین با سلاح به کشتار مردم و پاسداران مردمی انقلاب تهران مشغول بودند «شهید رجب بیگی شجاعانه به مقابله با آنها شتافت و بدست آن کوردلان  به فیض عظیم شهادت نایل آمد.»

شهید رجب بیگی:

خدایا! خون شهیدان را در تن ما جاری گردان تا به ماندن خو نکنیم و دست آن شهیدان را بر پیکرمان آویز تا مشت خونین شان را برافراشته داریم.